وحید فاضلی در میز تاکتیک طرفداری؛ هر باشگاهی باید فلسفه خودش را داشته باشد!

در این بخش نوبت به انتشار دومین قسمت از مصاحبه وحید فاضلی رسیده است...

قسمت اول ویژه برنامه میز تاکتیک و ترکیب ایده آل وحید فاضلی منتشر شد و حالا نوبت به انتشار دومین قسمت اصلی است:

قسمت های قبلی:

وحید فاضلی در میز تاکتیک طرفداری؛ ترسیم ترکیب ایده آل

وحید فاضلی در میز تاکتیک طرفداری؛ پرسینگ بخش مهمی از فوتبال است! / قسمت اول

سعید الهویی در میز تاکتیک طرفداری؛ ترکیب مورد علاقه من انعطاف پذیری است!

طرفداری میزبان چهره های فنی و علمی فوتبال؛ لیگ بیست و یکم روی میز تاکتیک

سعید الهویی در میز تاکتیک طرفداری؛ از شاخص Packing تا xG، بررسی کیفیت فنی لیگ؛ قسمت اول

سعید الهویی در میز تاکتیک طرفداری؛ از تعریف low-block تا پست های در حال انقراض / قسمت دوم

سعید الهویی در میز تاکتیک طرفداری؛ از تعریف Game Model تا فلسفه باشگاه ها / قسمت سوم

حالا نکته جالب در مورد آتالانتای گاسپرینی هست، آن قالب ثابت ترکیبشان را همیشه دارند و حتی اینکه می آید به عنوان مثال مهمترین مهره هجومی تیمش را از دست می دهد همان عملکرد را تیمش از خودش دارد و همان  سبک خودش را بازی می کند و یک جورهایی به قضیه زمان دادن به مربیان مان می رسیم چیزی که می توان گفت معضلی است که پیش از همه این صحبت های ما قرار دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مقداری در مورد این قضیه در فوتبال ایران صحبت کنیم.

من این را اشاره کردم، تیم هایی دارند به تیم های مدعی اضافه می شوند که اینها ثبات را رعایت کرده اند. هم ثبات در مربی و هم ثبات مربی در لیست بازیکنان. یعنی تیم هایی که از بالا و از قله کوه جاری شدند و پایین آمدند و ثابت را رعایت کردند، می آیند و داریم می بینیم خود را به عنوان  مدعی مطرح می کنند. گل گهر، مس رفسنجان، نساجی، داریم می بینیم مربی تثبیت شد، سیستم و قالب بازی مربی مشخص بود، آمد جاهایی که ضعف داشت را پوشش داد و الان داریم نتیجه اش را می بینیم. جزو تیم هایی هستند که هم دارند خوب بازی می کنند هم خوب نتیجه می گیرند و اینها در فوتبال دنیا تحقیق می شود، بررسی می کنند که یازده تای اول را ما تغییر دهیم چه نتایجی دارد. مثلا تیم هایی که لیست بازیکنانشان را تغییر داده اند مثلا از رتبه پنجم جدول به رتبه پانزدهم جدول آمده و تیم هایی که در سه فصل آن لیستشان را تغییر نداده اند می بینیم سیر رو به رشد داشته اند و شاید کار تحقیقی هم انجام شده و من الان حضور ذهن ندارم حتی اگر بود هم می گفتم مثلا با آمار در سری آ ایتالیا مقایسه کرده اند تیم هایی که تغییر داشته اند روندشان چطور بوده و تیم هایی که لیست شان را دچار تغییر نکرده اند چه دستاوردهایی داشته اند.

قبل از اینکه در مورد کیفیت و آمار گلزنی لیگ صحبت کنیم در مورد معضل نبود پلی میکر در لیگ بهتر است صحبت کنیم. اول این سوال را بپرسم، به نظر شما مشکلات بازیسازی یک تیم فقط با یک بازیکن می تواند تغییر کند؟ چون الان در لیگ می گویند مثلا فلان تیم یک بازیساز بیاورد مشکلش حل می شود.

من این را قبول ندارم و محکم بگویم، مثل این است که یک لاستیک بخرید بگویید برایش یک ماشین بخرم. تیم شما باید قالب داشته باشد، مربیان بزرگ قالبی برای تیمشان تعریف می کنند بعد می آیند در آن قالبی که تعیین شد نگاه می کنند کجایشان می لنگد و آنرا ترمیم می کنند. شما فکر می کنید قیمت مربی ها را در اروپا چه چیزی تعیین می کند؟

عملکردشان؟

به جز عملکرد.

بک گراندی که دارند.

قیمت مربی ها را میزان تولید موقعیت تیم هایشان مشخص می کند. تولید موقعیت فقط وظیفه بازیکن نیست اتفاقا می گویند تولید موقعیت وظیفه مربی است. آن ضربه آخر و گل کردن توپ وظیفه بازیکن است و آن بازیکن با کیفیت می خواهد. ببینید الان ما تیم هایی داریم نمی خواهم حالا بد بگویم ولی وقتی شما برنامه ای ندارید، اکثرا در فاز دفاع برنامه دارند و انتقال از دفاع به حمله. در فاز مالکیت توپ زمان بر است و ما هم مربی هستیم و حق می دهیم و شاگرد همه مربیان هستیم و این فاز مالکیت زمان گیر است و یک فازی است که خیلی به آن کم توجه می شود و تیم های صدرنشین مان هم کم توجه می کنند، آن فاز انتقال منفی حمله به دفاع است. انتقال از حمله به دفاع فاکتوری است که تیم های ما روی آن کار نمی کنند و اکثرشان اینطور هستند و یکی از خلأ های تیم های ماست ولی پلی میکر الان خود پرسپولیس آن روز خود آقای مطهری هم صحبت کرد، پرسپولیس الان چیزی به اسم پلی میکر ندارد. پرسپولیس دو هافبک تقریبا هولدینگ دارد که یکی از آنها رونده تر است یا هردو، همزمان الان سرلک و کامیابی نیا و دو هافبک کناری می گذارد که آنها نقش پلی میکر دارند. یک دابل پیوت دارند وسط یک دابل پلی میکر در نیم فضاها دارند که آن دو هافبک کنارشان جمع می شوند و دفاع کنارها به حمله می آیند و حتی یکی از این هافبک وسطهایشان هم به خصوص در این فلسفه فوتبالی که آقا یحیی دارند، یکی از این هافبک وسط ها هم به مثلث کنارشان اضافه می شود و آن کار را انجام می دهند. الان پرسپولیس به این شکل بازی می کند و اگر آمار و ارقامی بخواهند در بیاورند در موقعیت پرسپولیس مطمئنم جزو سه تیم اول لیگ است اما چیزی به نام پلی میکر ندارد. این به نظر من آن قالب و فلسفه مربیان است و اینکه چطور آنرا در تیمشان پیاده کنند. این خیلی کمک می کند.

فوتبال ما در چند پست خیلی ضعف دارد. یکی همین بازیساز است و بحث دیگر هم دفاع های کناری. تحت تاثیر چه اتفاقی می شود بازیکنانی که ما تولید می کنیم در این پست ها نیستند و برنامه خاصی برای تولید یک بازیساز یا یک دفاع کناری و راست یا چپ نداریم.

اینکه شما می گویید شاید به صورت چشمی ما دیدیم ولی این نیاز به تغییر اساسی دارد و این هم وظیفه فدراسیون است، باید نگاه کنیم در چه وضعیت ها و پست هایی مشکل داریم و بیایند اساسا روی آن کار کنند و باید تولید کنیم. الان می گوییم پلی میکر چرا پلی میکر؟ شاید یکی از علل اصلی اش آن است که ما دیگر گل کوچک نداریم. به خدا، شاید یکی از دلایلش این باشد، زمین خاکی نداریم، بازیکنان ما و نسلی که باید بیایند الان آپارتمانی هستند و آن خلاقیت باید از کجا بیاید؟ از زمین خاکی و گل کوچک می آمد. می گویند میدل پلیر، بازیکنی که در فضای کوچک می تواند بازی را در بیاورد خب شاید از همان گل کوچک شاید در می آمد و این یکی از مسائل است ولی اینکه کلا الان چرخه فوتبال پایه مان معیوب است متاسفانه همه شده بازیکن پولی و تیم هایی مثل بانک ملی، راه آهن، پاس که استعدادها در آنها بودند کم شده، من تشکر می کنم از باشگاه هایی مثل سایپا و پیکان که هنوز دارند این راه را ادامه می دهند واقعا باید این رشد کند و دو تیم تنها نمی توانند، در شهرستان ها هم فولاد و سپاهان می توان اشاره کرد اما واقعیت این است که فوتبال ما دارد سیر قهقرایی طی می کند نه فقط پلی میکر ما در تولید بازیکن مشکل داریم، وقتی می گویم بازیکن جوانی که همین امسال رو شده باشد نداریم، یک واقعیت است و ما تولید بازیکن نداریم.بازیکن چجوری می خواهد رشد کند؟ما یک زمان یادم است تیم های پایه جوانان پرسپولیس بودم و حقوق می گرفتیم، حقوق خوبی هم می دادند من می دانم 90 درصد بازیکنان به باشگاه ها پول هم می دهند خب این بازیکن چطور می تواند به فوتبال ما کمک کند ولی اینکه استعداد در مملکت ما هست چیزی است که مثل روز روشن است باید این چیز ها را درست کنیم تا بتوانیم بازیکن تولید کنیم. وقتی مربی پایه ما امنیت شغلی ندارد و حتی زندگی عادی اش تأمین نیست خب شاید او هم آنطور که باید دل به کار ندهد پس این چرخه همینطور معیوب است آن مدیر خرج باشگاهش را ندارد مجبور است بیاید پول بگیرد و این چرخه معیوب است. مطمئن باشید در فوتبال ما این شرایط بدتر هم می شود شما نگاه آن خلاقیت کجا بدرد می خورد، خلاقیت در باکس در پشت باکس، آقای گل های فوتبال ما چه کسانی هستند؟ خارجی ها.

پنالتی هم می زنند.

بله پنالتی هم می زنند ولی خارجی هستند و یکی از معضلاتی که  خودم نگرانش هستم و می شود درستش کرد و امیدوارم فکری به حال آن شود یک نسلی آمده در فدراسیون حالا من نیما نکیسا را در کمیته آموزش می بینیم که خودش فوتبالی است و با دانش است ولی امیدوارم در پست های دیگرهم اینجوی باشیم تا به فوتبال کمک کنیم، فوتبال ما شرایطش خیلی نگران کننده است.

به نظر شما برای حل این قضیه حالا ما اصلا کشور های اروپایی را هم در نظر نگیریم بیاییم جو متحدی بین فوتبال، ملی، پایه و باشگاهی مان به وجود بیاوریم، مربی هایی که داریم آموزش می دهیم، تیم های پایه ای که داریم، مجبور کنیم از یک استراتژی خاص استفاده کنند مثلا کاری که بلژیک انجام داد برای مربی فوتبال پایه دایره ای ایجاد کنیم بگوییم تو این تعداد بازیکنی که در اختیارت است طبق سیستم 433 داشته باش و استراتژی ای که مختص بازی روی زمین است، پوزیشنال پلی، برتری عددی، فضا سازی و این سری کارها را انجام دهیم و همه چیز را هم در راستای فوتبال ملی قرار دهیم تا هم فوتبال ملی مان را پیشرفت دهیم و هم فوتبال پایه و باشگاهی مان را و تفکر واحدی ایجاد کنیم.

این کار را می شود انجام داد ولی هر باشگاهی باید فلسفه کاری خودش را داشته باشد این که همه وابسته به تیم ملی باشند مقداری شدنی نیست ولی هر باشگاه باید فلسفه خودش را داشته باشد هر باشگاه یک برنامه ریز داشته باشد، شما همه باشگاه های خارجی را ببینید و اگر استراتژی تیم های پایه شان را نگاه کنید شاید کتاب هایی با قطر بالا در دست مربی هایشان ببینید که تماما استراتژی کارشان است که بیایید روی این بخش کار کنید فاکتور جزئی شده مثلا یک به یک دفاعی مثلا در کناره ها، باید بیاید کار کنید، شرایط نزدیک به بازی، شرایط تکنیکش شرایط بازی، در تمرین بیایی بازخوردش را بگیری و در بازی ببینی چقدرش انجام شده و آن باید سند شود، یعنی فیلمش باید در اختیار آن استراتژیست و سرمربی تیم بزرگسالان قرار بگیرد. البته این پست هایی است که در کشورهای اروپایی تعریف شده و حتما سرمربی بزرگسالان مشغله زیاد دارد ولی هستند افرادی که فقط تخصص شان این است و اینها به صورت یک فایل در اختیار این فرد قرار می گیرد. آقا ما آمدیم این هفته روی این فاکتور کار کردیم، این، این و این، در تمرین چند صحنه در اینجا رعایت شده و در بازی هم چند صحنه در اینجا. فاکتوربه فاکتور جلو رفتند و می بینیم که در بزرگترین تیم های دنیا از پایه هایشان بازیکن آمده و می بینیم در بهترین لیگ های اروپا مربی 30 ساله به تیم های بزرگسالان رسیده اند. چرا؟ چون دیده اند این مربی پروسه را به خوبی رعایت کرده و اسناد را خوب در اختیار باشگاه قرار داده بعد نشان داده و اصلا عقبه فوتبالی طرف برایشان مهم نیست مهم آن کارکردش است، اگر اینجور نبود که توخل و ناگلزمنی در کار نبود. اینها با این رویکرد به اینجا رسیده اند، آن سیستم درست اینها را آورده، مربی تولید شده بازیکن پدیده تولید شده، پلی میکر تولید شده و در فوتبال روز دنیا شما نمی توانید بگویید آلمان فقر دفاع کنار دارد نمی توانی بگویی چون همه با هم رشد کرده اند در همه زمینه ها.

خب حالا برای این قضیه بگوییم منظور من از محدودکردن آموزش مثالش این است کاری که آلمان برای مربی ها انجام می دهد. یک مقطغ رفتند سراغ گواردیولا تا فلسفه شان را به آن سمت ببرند که خیلی موفق نبود باز برگشتند سمت همان راهی که رانگنیک ایجاد کرده بود و الان در همان راستا مربی تولید می کنند. باشگاه هایشان هم فلسفه خودشان را دارند و بازیکنان شان هم تحت تاثیر این فلسه به وجود می آیند. این محدود کردن به نظرتان بهتر نیست؟ یعنی ما آموزش مان را محدود کنیم چون یک جورهایی مربی های پایه ما هیچ اتحاد خاصی از لحاظ فکری ندارند و همین مسئله باعث می شود ما یکسری استعداد پراکنده داشته باشیم و دیگر چیز خاصی نداشته باشیم و در یک سو حرکت نکنیم.

شما دقیقا درست می گویید یک سر فصل هایی باید تعیین شود  وهمه مربیان در آن سرفصل ها حرکت کنند. شما همان چیزی را می گویید که من می گویم، شما می گویید در تیم ملی به هرحال همه اینها جمع می شود و وارد تیم ملی مان می شود اما در مجموع چیزی که می گویید درست است، اینها همه نیاز به بازرسی دارد و باید مانیتور شود، این برنامه را دادیم چجور می خواهیم پایشش کنیم، چجور می خواهیم بررسی کنیم خروجی داشته یا نه، یک مورد این است به صورت تئوری برنامه ریزی آن سرفصل ها داده شود به آنها و همه بازیکنان باید در این سرفصل ها حرکت کنند تا به جایی نرسیم که مثلا یک مربی خارجی بگوید ای بابا من باید بیایم ویک به یک دفاعی یاد بدهم، چیزی که در تراکتور آقای سولدو می گفت. این برای فوتبال ما زشت است، این ها هم بهانه هایی است که می دهیم به مربیان خارجی در صورتی که شاید مربیان ما هم کار می کنند. بازیکن با یک مربی کار می کند و مربی بالا می بردش بعد می بینیم می رود با یکی دیگر و افت می کند و در آن فاکتور، ولی چون می بینیم به خاطر آن وحدت کلمه و مشخص نشدن سرفصل ها به خصوص تا قبل از 19 سالشان بازیکنان، می بینیم یکسری بازیکنان به لحاظ دانش تاکتیکی در سطح بالایی هستند و یک سری بازیکنان تازه در 25 سالگی باید چیزهایی یادشان دهیم. این یکنواخت نیست.

سوال آخرمان در بخش اول را بپرسم، با حضور خارجی ها در لیگمان چقدر موافقید.

با حضور خارجی های تاپ لول خیلی موافقم و اینکه از آنها کار بکشیم نه اینکه خارجی ای بیاید، سالهای قبل هم آمده اند خارجی ای که محدود می کنند خود را به دستیارهای خودشان و دستیار ایرانی به سختی قبول می کنند و اگر دستیاری قبول می کنند، فقط نقش ناظر باشند، نه، باید با آنها طی کنیم تا استفاده کنیم از آنها نه اینکه بیایند پول بگیرند و رزومه ای هم برایشان درست شود. شما ببینید، شما به عنوان ژورنالیست یک آماری مشخص کنید چند مربی آمدند با کارنامه های ضعیف و اینجا رزومه درست کرده اند و رفته اند کشورهای دیگر و بهترین پول را گرفته اند. خروجی این برای فوتبال ما چه بوده است؟ خارجی خوب باید بیاوریم الان خارجی هایی که آمده اند در سال های اخیر می توانید بررسی کنید کدامشان به فوتبال ما کمک کرده و کدامشان فوتبال ما به آنها کمک کرده اینها رابررسی کنید همه چیز مشخص می شود.

یکی از مشکلاتی که داریم، تشخیص مربی تاپ لول است. یکسری تاپ لول بودن مربی را به سن بالایش و حضور در چند باشگاه بزرگ می دانند مثل کاری که تراکتور کرد و توشاک را آورد یا چند مربی خارجی ای که پرسپولیس داشت. به نظر شما چجور باید خارجی ها تاپ لول را پیدا کرد.

بزگترین مشکل از باشگاه های ماست. بارسلونا الان مربی می خواهد بگیرد می خواهد از فلسفه خودش باشد و نتیجه و اینها مهم است ولی باید آن مربی در خط مشی باشگاه حرکت کند. این را که ما نداریم و هیچ باشگاهی الان فلسفه ای ندارد حالا پرسپولیس از دوره برانکو شروع شده و دوران آقا یحیی ادامه دارد و پرسپولیس مقداری اگر بتواند این ثبات را برطرف کند و پرسپولیس هم الان مشکلات زیادی دارد و امیدوارم حل شود چون فوتبال ما با وجود اینجور تیم ها قوی تر می ماند ولی هم باید رزومه مربی را نگاه کنیم هم باید به نظر من بزرگترین فاکتوری که در میان مربیانی که رزومه خوبی دارند، باید دید سطح انگیزشی شان چطور است، آمده اند فقط پول بگیرند و بروند؟ مثلا مربی آمده انگیزه کار کردن نداشته فقط آمده که اخراج شود و پولی بگیرد و برود. بودند و اسم نمی آورم و خودتان می دانید و شما ژورنالیست ها در این چیزها از ما هم جلوتر هستید ولی مسئله این است باید فاکتورهایی تعریف شود. مثلا 45 تا 50 سال اوج عملکرد مربیان است و یکی از تغییراتی است که در اروپا انجام شده وکلی حساب کرده اند روی شاید 500 مربی و همچنین سنی در آمده مثلا می گویم استانداردی تعریف کنیم در 5 سال اخیر حداقل طرف 15 بازی در یک فصل کار کرده باشد، اینها را داشته باشد و آن مداومت را داشته باشد و انگیزه داشته باشد و سبک مربیگری اش چطور است آیا می آید تاثیر می گذارد روی باشگاه ما و بازیکن برای ما تولید می کند یا نه فقط می خواهد بیاید نتیجه ای بگیرد و برود. اینها همه تاثیر دارد و باید نگاه کنیم و پروسه استخدام مربی خارجی به نظر من پروسه ای است که خیلی ظرافت زیادی می طلبد و کار مدیریت باشگاه نیست و همان مدیریت باشگاه باید حداقل 10 مشاور خوب داشته باشد در زمینه استخدام مربی که هرکدام یک فاکتور را بدهند و به جمع بندی برسند به هرحال چیز بی موردی نیست و همان مربی جای یک مربی ایرانی را گرفته که شاید اگر آن مربی می آمد حداقل اگر نتیجه هم نمی گرفت یک تجربه ای کسب می کرد برای سالهای آینده تا به فوتبال ما کمک می کرد.

خیلی ممنون سوالات من در بخش اول تمام شد. اگر صحبتی دارید بفرمایید.

نه من هم حرفی ندارم به هرحال صحبت خوبی بود و به قول معروف بازخورد خوبی داشت و رفرش کردیم اطلاعات را.

اینجا بخش اول با آقای فاضلی تمام می شود و یک بخش دومی هم داریم که ایشان خودشان در آن بخش میزتاکتیک دقیق تر در خصوص بعضی قضایا صحبت می کنند ممنون که همراه مان بودید.

اخبار داغ 

این زن روی تتلو را کم کرد! / سارا سبات کیست؟ + عکس استوری مشترک بازیکنان پیکان در اعتراض به داوری بازی با استقلال سیاوش یزدانی: کنعانی زادگان را هرگز نمی بخشم؛ کار او با من ناجوانمردانه بود / فیلم واکنش ژوزه مورینیو به استقبال هواداران اینتر / عکس رکورد منفی کریستیانو رونالدو پس از 12 سال؛ پنج بازی پیاپی بدون گل زده 

منبع: طرفداری

کلیدواژه: تیم هایی فلسفه خودش وحید فاضلی تیم هایی باشگاه ها فوتبال ما سرفصل ها خارجی ها پلی میکر مربی ها آن کار پست ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۳۷۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آرژانتین در غم درگذشت اولین مربی قهرمان جهان

به گزارش "ورزش سه"، قهرمان جهان در سال ۱۹۷۸ میراثی فراموش‌نشدنی در فوتبال از خود به جای گذاشت. مرد روزاریو و یکی از مهم‌ترین افراد تاریخ فوتبال آرژانتین و جهان، اگرچه به‌عنوان یک فوتبالیست دوران حرفه‌ای خوبی داشت اما به‌عنوان مربی به شکوه خود رسید و بهترین روزهای عمرش را در آن بازه سپری کرد.

منوتی سفر خود را در دوران مربی‌گری با هدایت نیوولز آغاز کرد و سپس قهرمانی با اتلتیکو هوراکان در سال ۱۹۷۳ او را به تیم ملی آرژانتین رساند.

او می‌دانست چگونه تیم ملی را به سبک خود بسازد و همین کار را هم کرد. او تیمی هجومی ساخت که در سال ۱۹۷۸ قهرمان جام جهانی شد و بر بام فوتبال جهان ایستاد، کاملا به لطف منوتی.

پس از ناامیدی در سال ۱۹۸۲ و حذف از جام جهانی، او به بارسلونا پیوست و در آنجا سه عنوان قهرمانی به‌دست آورد. منوتی همچنین در دو دوره هدایت بوکا جونیورز را برعهده داشت. سه دوره هم در ایندیپندنته حضور داشت و تا زمان بازنشستگی در سال ۲۰۰۷ در باشگاه‌های اتلتیکو مادرید، ریورپلاته، پنیارول، تیم ملی مکزیک، سمپدوریا، روزاریو سنترال، پوئبلا و تکاس هم مربی‌‌گری کرد.

او که همیشه مردی محترم در فوتبال آرژانتین بود، در چند وقت اخیر خود را وقف حضور در مدیریت و مشورت در خصوص روند تیم ملی کرده بود. او یکی از حامیان لیونل اسکالونی بود که درنهایت منجر به قهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۲۰۲۲ شد.

این مربی آرژانتینی پرافتخار امروز یکشنبه در سن ۸۵ سالگی درگذشت. او بخش قابل توجهی از تاریخ فوتبال را به خود اختصاص داده و انتظار می‌رود در ساعات آینده باشگاه‌های زیادی به این اتفاق تلخ واکنش نشان دهند.